8 lutego
Witajcie:)
Bohaterem dzisiejszego rocznicowego postu jest jeden czwórki naszych wieszczów epoki Romantyzmu. Poza Adamem Mickiewiczem, Juliuszem Słowackim, Zygmuntem Krasińskim do grona tego zaliczamy również Cypriana Kamila Norwida Obchodzimy w tym roku dwusetną rocznicę jego urodzin.
Przyszedł na świat 24 września 1821 r. w Laskowie – Głuchach na Mazowszu. W młodości pobierał lekcje rysunku, natomiast z biegiem czasu skupił się na literaturze. Debiutował na łamach Piśmiennictwa Krajowego (nr 8/1840) wierszem „Mój ostatni sonet”. W 1842 r. Wyjechał za granicę, i odtąd podróżował po całej Europie. Odwiedził Drezno, Wenecję, Florencję, Rzym, Berlin, a w 1849 r. dotarł do Paryża gdzie zamieszkał na 3 lata. W listopadzie 1852 r. wyemigrował do USA, skąd powrócił wiosną 1854 r. Zamieszkał w Londynie, skąd wkrótce przeniósł się do Paryża, gdzie mieszkał do śmierci. Zmarł chory, w nędzy 23 maja 1883 r.
Za życia był niedoceniany, ukazała się wówczas zaledwie niewielka część jego twórczości. Po jego śmierci wiele z jego dzieł zostało zapomnianych. Odkryty został ponownie w okresie Młodej Polski. Stąd utarło się przekonanie, że Norwid jako twórca został odrzucony przez współczesnych, by być zrozumianym dopiero przez następne pokolenia. Wśród historyków literatury natomiast trwają spory, na ile był romantykiem, a na ile istotnie wyprzedzał swoją epokę.
Jego utwory możecie znaleźć także w zbiorach naszej biblioteki. Pozdrawiamy - wasi bibliotekarze :)
Komentarze
Prześlij komentarz